διαπύησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διαπύησῐς	αἱ	διαπυήσεις
γενική	τῆς	διαπυήσεως	τῶν	διαπυήσεων
δοτική	τῇ	διαπυήσει	ταῖς	διαπυήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διαπύησῐν	τὰς	διαπυήσεις
κλητική ὦ!		διαπύησῐ		διαπυήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαπυήσει
γεν-δοτ	τοῖν		διαπυησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαπύησις < διαπυέω, διαπυη- + -σις

Ουσιαστικό

διαπύησις, -εως θηλυκό

• (ιατρική) η διαπύηση τραύματος

Συγγενικά

• διαπύημα

→ και δείτε τις λέξεις διαπυέω, πύησις και πύον

Πηγές

• διαπύησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.