διακρίβωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διακρίβωσῐς	αἱ	διακριβώσεις
γενική	τῆς	διακριβώσεως	τῶν	διακριβώσεων
δοτική	τῇ	διακριβώσει	ταῖς	διακριβώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διακρίβωσῐν	τὰς	διακριβώσεις
κλητική ὦ!		διακρίβωσῐ		διακριβώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διακριβώσει
γεν-δοτ	τοῖν		διακριβωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακρίβωσις < αρχαία ελληνική διακριβόω / διακριβῶ + -σις < δια- + ἀκριβόω / ἀκριβῶ

Ουσιαστικό

διακρίβωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) διακρίβωση

Πηγές

• διακρίβωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.