διακονητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διακονητής	οι	διακονητές
γενική	του	διακονητή	των	διακονητών
αιτιατική	τον	διακονητή	τους	διακονητές
κλητική		διακονητή		διακονητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακονητής < ελληνιστική κοινή διακονητής < αρχαία ελληνική διακονέω / διακονῶ

Ουσιαστικό

διακονητής αρσενικό

• (σπάνιο) αυτός που διακονεί

Μεταφράσεις

    διακονητής