βλαβερότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βλαβερότης	αἱ	βλαβερότητες
γενική	τῆς	βλαβερότητος	τῶν	βλαβεροτήτων
δοτική	τῇ	βλαβερότητι	ταῖς	βλαβερότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	βλαβερότητα	τὰς	βλαβερότητας
κλητική ὦ!		βλαβερότης		βλαβερότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βλαβερότης < αρχαία ελληνική βλαβερ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

βλαβερότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η βλαβερότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .