αὐτοχειρία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αὐτοχειρίᾱ	αἱ	αὐτοχειρίαι
γενική	τῆς	αὐτοχειρίᾱς	τῶν	αὐτοχειριῶν
δοτική	τῇ	αὐτοχειρίᾳ	ταῖς	αὐτοχειρίαις
αιτιατική	τὴν	αὐτοχειρίᾱν	τὰς	αὐτοχειρίᾱς
κλητική ὦ!		αὐτοχειρίᾱ		αὐτοχειρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αὐτοχειρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		αὐτοχειρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αὐτοχειρία < αὐτόχειρ + -ία

Ουσιαστικό

αὐτοχειρία θηλυκό

• φόνος που έγινε με τα ίδια τα χέρια κάποιου (όχι μόνον η αυτοκτονία)

Συγγενικά

• αὐτόχειρ
• αὐτοχειρί