αποχαιρετώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποχαιρετώ < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀποχαιρετῶ < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀποχαιρετίζω < ἀπό + χαιρετίζω < χαῖρε, β’ ενικό προστακτικής ενεστώτα του ρήματος χαίρω < πρωτοελληνική *kʰəřřō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰer- (λαχταρώ, ποθώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /a.po.çe.ɾeˈto/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐χαι‐ρε‐τώ

Ρήμα

αποχαιρετώ

• άλλη μορφή του αποχαιρετάω