αναγάλλια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναγάλλια	οι	αναγάλλιες
γενική	της	αναγάλλιας		—
αιτιατική	την	αναγάλλια	τις	αναγάλλιες
κλητική		αναγάλλια		αναγάλλιες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναγάλλια < μεσαιωνική ελληνική ἀναγαλλιά < ἀναγαλλιῶ < (ελληνιστική κοινή) ἀγαλλιάω / ἀγαλλιῶ < αρχαία ελληνική ἀγάλλω

Ουσιαστικό

αναγάλλια θηλυκό

• (ιδιωματικό) (λογοτεχνικό) η αγαλλίαση

Συγγενικά

• αναγαλλιάζω

Μεταφράσεις

    αναγάλλια

→ δείτε τη λέξη αγαλλίαση