Τσώρτσης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Τσώρτσης	οι	Τσώρτσηδες
γενική	του	Τσώρτση	των	Τσώρτσηδων
αιτιατική	τον	Τσώρτση	τους	Τσώρτσηδες
κλητική		Τσώρτση		Τσώρτσηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τσώρτσης < (λόγιο δάνειο) αγγλική Church (Τσωρτς) + -ης

Κύριο όνομα

Τσώρτσης αρσενικό (κατά κανόνα στον ενικό)

• (ιστορία) ανδρικό επώνυμο· ελληνοποιημένη, κλιτή, μορφή του Τσωρτς

  ※  Ἀλλ' ἐν μέσῳ τῆς ἀλληλομαχίας ταύτης […] ἒφθασεν εἰς Ἑρμιόνην ὁ ἀντιστράτηγος Ριχάρδος Τσώρτσης. Καθ' ὃν καιρόν οἱ Ἂγγλοι κυρίευσαν τάς πλείστας τῶν ἰονιων νήσων, ὁ ἀνήρ οὗτος ἐσύστησεν ἐν Ζακύνθῳ δύο ελαφρά τάγματα ἐξ Ἑλλήνων· κατετάχθησαν δέ ὡς ἀξιωματικοί ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Ἀναγνωσταρᾶς, ὁ Πλαπούτας, ὁ Νικήτας, ὁ Βλαχόπουλος καί ἂλλοι ὁπλαρχηγοί διαπρέποντες ἐπί τῆς ἐνεστώσης ἐπαναστάσεως, οἵτινες καί προσηλώθησαν ἰδιατέρως εἰς τόν Τσώρτσην

  Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, 3η αναθεωρ. έκδοση, τόμ. Δ΄ (Αθήνα: Π. Ασλάνης - Εκ του Τυπογραφείου της “Ώρας”, 1888), σ. 91· Ψηφιακή Βιβλιοθήκη «Ανέμη», πρόσβαση: 2021-01-20.