Τεγυραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Τεγυραῖος	οἱ	Τεγυραῖοι
γενική	τοῦ	Τεγυραίου	τῶν	Τεγυραίων
δοτική	τῷ	Τεγυραίῳ	τοῖς	Τεγυραίοις
αιτιατική	τὸν	Τεγυραῖον	τοὺς	Τεγυραίους
κλητική ὦ!		Τεγυραῖε		Τεγυραῖοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Τεγυραίω
γεν-δοτ	τοῖν		Τεγυραίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τεγυραῖος < Τεγύραι + -αῖος

Κύριο όνομα

Τεγυραῖος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (προσωνυμία) του Απόλλωνα

Πηγές

• Τεγυραῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.