Πτολεμαΐς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Πτολεμαΐς	αἱ	Πτολεμαΐδες
γενική	τῆς	Πτολεμαΐδος	τῶν	Πτολεμαΐδων
δοτική	τῇ	Πτολεμαΐδῐ	ταῖς	Πτολεμαΐσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Πτολεμαΐδᾰ	τὰς	Πτολεμαΐδᾰς
κλητική ὦ!		Πτολεμαΐς*		Πτολεμαΐδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Πτολεμαΐδε
γεν-δοτ	τοῖν		Πτολεμαΐδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Πτολεμαΐς < θηλυκό του Πτολεμαῖος

Κύριο όνομα

Πτολεμαΐς, -ΐδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. γυναικείο όνομα
2. πόλη ονομασία πόλεων της αρχαιότητας προς τιμή των Πτολεμαίων
3. ονομασία φυλής της αρχαίας Αττικής

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα: η Πτολεμαΐδα, σύγχρονη πόλη και ευρύτερη περιοχή της βόρειας Ελλάδας, κοντά στην Κοζάνη

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• Πτολεμαΐς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Πτολεμαΐς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.