Πλαταιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Πλαταιεύς	οἱ	Πλαταιεῖς - Πλαταιῆς*
γενική	τοῦ	Πλαταιέως & Πλαταιῶς	τῶν	Πλαταιέων & Πλαταιῶν
δοτική	τῷ	Πλαταιεῖ	τοῖς	Πλαταιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Πλαταιέᾱ & Πλαταιᾶ	τοὺς	Πλαταιέᾱς & Πλαταιᾶς
κλητική ὦ!		Πλαταιεῦ		Πλαταιεῖς - Πλαταιῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Πλαταιῆ1 ή Πλαταιεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Πλαταιέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Πλαταιεύς < Πλάταια, Πλαται(αί) + -εύς

Ουσιαστικό

Πλαταιεύς αρσενικό

1. (πατριδωνυμικό) των Πλαταιέων
2. ανδρικό όνομα

Πηγές

• Πλάταια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Πλαταιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press