Παιανιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Παιανιεύς	οἱ	Παιανιεῖς - Παιανιῆς*
γενική	τοῦ	Παιανιέως & Παιανιῶς	τῶν	Παιανιέων & Παιανιῶν
δοτική	τῷ	Παιανιεῖ	τοῖς	Παιανιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Παιανιέᾱ & Παιανιᾶ	τοὺς	Παιανιέᾱς & Παιανιᾶς
κλητική ὦ!		Παιανιεῦ		Παιανιεῖς - Παιανιῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Παιανιῆ1 ή Παιανιεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Παιανιέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Παιανιεύς < Παιανί(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Παιανιεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) που κατάγεται από την Παιανία ή κατοικεί εκεί

Κύριο όνομα

Παιανιεύς αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Πηγές

• Παιανιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press