Μορμώ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Μορμώ
γενική	τῆς	Μορμόος & Μορμοῦς
δοτική	τῇ	Μορμοῖ
αιτιατική	τὴν	Μορμώ
κλητική ὦ!		Μορμοῖ
3η κλίση, ομάδα 'ἠχώ', Κατηγορία 'φειδώ' όπως «φειδώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μορμώ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

Μορμώ θηλυκό

• φανταστικό πλάσμα (μπαμπούλας), με το οποίο οι τροφοί φόβιζαν τα παιδάκια

Άλλες μορφές

• Μορμών, -όνος (και με πληθυντικό)

Παράγωγα

• μορμολύττω
• μορμολύκειον

Συνώνυμα

• Ἀκκώ
• Ἀλφιτώ

Σημειώσεις

Η Μορμώ ήταν θηλυκός μπαμπούλας, με τον οποίο οι αρχαίοι φοβέριζαν τα παιδιά, λέγοντας τους ότι είναι μια κουτσή γριά που θα τα δαγκώσει αν είναι άτακτα.

Πηγές

• Μορμώ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Μορμώ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.