Μενδίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός πιθανή κλίση ονόματος από επιγραφή
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Μενδίς	αἱ	Μενδίδες
γενική	τῆς	Μενδίδος	τῶν	Μενδίδων
δοτική	τῇ	Μενδίδῐ	ταῖς	Μενδίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Μενδίδᾰ	τὰς	Μενδίδᾰς
κλητική ὦ!		Μενδίς*		Μενδίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Μενδίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Μενδίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς Συνήθως στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μενδίς < → λείπει η ετυμολογία + -ίς

Κύριο όνομα

Μενδίς θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή , από επιγραφή) γυναικείο όνομα επιγραφή IG X.2.1.446, 2ος αιώνας κε, Μακεδονία (Μυγδονία-Θεσσαλονίκη)

Πηγές

• Μενδίς - ΘΕΤΙΜΑ, Αρχαίες Ελληνικές Διάλεκτοι - Λεξικό κυρίων ονομάτων στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012