Κωνσταντῖνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Κωνσταντῖνος	οἱ	Κωνσταντῖνοι
γενική	τοῦ	Κωνσταντίνου	τῶν	Κωνσταντίνων
δοτική	τῷ	Κωνσταντίνῳ	τοῖς	Κωνσταντίνοις
αιτιατική	τὸν	Κωνσταντῖνον	τοὺς	Κωνσταντίνους
κλητική ὦ!		Κωνσταντῖνε		Κωνσταντῖνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Κωνσταντίνω
γεν-δοτ	τοῖν		Κωνσταντίνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κωνσταντῖνος < λατινική Constantinus

Κύριο όνομα

Κωνσταντῖνος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα