Εὐτυχίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Εὐτῠχιδ-
ονομαστική	ἡ	Εὐτυχίς	αἱ	Εὐτυχίδες
γενική	τῆς	Εὐτυχίδος	τῶν	Εὐτυχίδων
δοτική	τῇ	Εὐτυχίδῐ	ταῖς	Εὐτυχίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Εὐτυχίδᾰ	τὰς	Εὐτυχίδᾰς
κλητική ὦ!		Εὐτυχίς*		Εὐτυχίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Εὐτυχίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Εὐτυχίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς Συνήθως στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Εὐτυχίς (ελληνιστική κοινή) < Μορφολογικά αναλύεται σε αρχαία ελληνική (εὐτυχία), εὐτυχ(ής) + -ίς • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Κύριο όνομα

Εὐτυχίς θηλυκό

• γυναικείο όνομα

Συγγενικά

• Εὐτυχιάδης
• Εὐτυχίδης
• Εὔτυχος

→ και δείτε τη λέξη εὐτυχής

Πηγές

• Εὐτυχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.