Εὐρυσθεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Εὐρυσθεύς	οἱ	Εὐρυσθεῖς - Εὐρυσθῆς*
γενική	τοῦ	Εὐρυσθέως ιωνικός: Εὐρυσθέος	τῶν	Εὐρυσθέων
δοτική	τῷ	Εὐρυσθεῖ	τοῖς	Εὐρυσθεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Εὐρυσθέᾱ	τοὺς	Εὐρυσθέᾱς
κλητική ὦ!		Εὐρυσθεῦ		Εὐρυσθεῖς - Εὐρυσθῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Εὐρυσθῆ1 ή Εὐρυσθεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Εὐρυσθέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Εὐρυσθεύς < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Εὐρυσθεύς αρσενικό

1. ανδρικό όνομα, ο Ευρυσθέας
2. (ελληνική μυθολογία, στον ενικό) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Πηγές

• Εὐρυσθεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Εὐρυσθεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Πηγές

• Εὐρυσθεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Εὐρυσθεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.