mutatus

Λατινικά (la)

Μετοχή

mutatus, -a, -um

• μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος muto

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	mutatus	mutata	mutatum	mutatī	mutatae	mutata
γενική	mutatī	mutatae	mutatī	mutatōrum	mutatārum	mutatōrum
δοτική	mutatō	mutatae	mutatō	mutatīs	mutatīs	mutatīs
αιτιατική	mutatum	mutatam	mutatum	mutatōs	mutatās	mutata
κλητική	mutate	mutata	mutatum	mutatī	mutatae	mutata
αφαιρετική	mutatō	mutatā	mutatō	mutatīs	mutatīs	mutatīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)