compromise

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
compromise	compromises

compromise ^(en)

ο συμβιβασμός, μια συμφωνία που έγινε μεταξύ δύο ατόμων ή ομάδων στην οποία κάθε πλευρά παραιτείται από κάποια από τα πράγματα που θέλει, έτσι ώστε και οι δύο πλευρές να είναι ευτυχισμένες στο τέλος
⮡ We reached a compromise.
Φτάσαμε σε συμβιβασμό.

⮡ He came to a compromise with the tax office and succeeded in reducing the tax.
Ήρθε σε συμβιβασμό με την εφορία και πέτυχε τη μείωση του φόρου.
ο συμβιβασμός, μια λύση σε ένα πρόβλημα στο οποίο δύο ή περισσότερα πράγματα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί όπως είναι, στο οποίο κάθε πράγμα μειώνεται ή αλλάζει ελαφρώς ώστε να μπορούν να υπάρχουν μαζί
⮡ He never made compromises in his life.
Δεν έκανε ποτέ συμβιβασμούς στη ζωή του.
(μη μετρήσιμο) ο συμβιβασμός, η ενέργεια του να συμβιβάζομαι
⮡ He shows an inclination for compromise.
Δείχνει διάθεση συμβιβασμού.

compromise ^(en)

(αμετάβατο) συμβιβάζομαι, υποχωρώ σε κάποια σημεία μιας διαπραγμάτευσης ώστε να πετύχω μια συμφωνία
⮡ I am willing to compromise with you.
Είμαι πρόθυμος να συμβιβαστώ μαζί σου.
(μεταβατικό και αμετάβατο) συμβιβάζομαι, κάνω κάτι που είναι ενάντια στις αρχές μου· δεν φτάνω τα πρότυπα που έχω θέσει
⮡ I can’t compromise my conscience.
Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την συνείδησή μου.
(μεταβατικό) εκθέτω, εκτίθεμαι, διακινδυνεύω, κινδυνεύω ή είμαι ύποπτος για κάτι, ειδικά επειδή ενήργησα με τρόπο που δεν ήταν πολύ λογικό
⮡ She compromised herself by going out with him.
Εκτέθηκε με το να βγει μαζί του.

⮡ He compromised his reputation.
Εκτέθηκε την υπόληψή του.

⮡ I compromised my interests.
Διακινδύνευσα τα συμφέροντά μου.
(μεταβατικό) χαλάω, εκθέτω κάτι σε κίνδυνο επίθεσης ή να λειτουργήσει λιγότερο καλά
⮡ Bad maintenance compromises the car.
Η κακή συντήρηση χαλάει το αυτοκίνητο.