ὑλακή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑλακή	αἱ	ὑλακαί
γενική	τῆς	ὑλακῆς	τῶν	ὑλακῶν
δοτική	τῇ	ὑλακῇ	ταῖς	ὑλακαῖς
αιτιατική	τὴν	ὑλακήν	τὰς	ὑλακᾱ́ς
κλητική ὦ!		ὑλακή		ὑλακαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑλακᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ὑλακαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑλακή < ὑλάω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ῠ̔λᾰκή θηλυκό

• (φωνή ζώου) γάβγισμα, ουρλιαχτό

Αναφορές

• ὑλακή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑλακή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.