ὀρούω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὀρούω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ὀρούω

1. κινούμαι γρήγορα, εφορμώ, σπεύδω, ορμώ προς τα μπρος βίαια, επιτίθεμαι

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 2 (Β. Ὄνειρος. Διάπειρα. Βοιωτία ἢ κατάλογος νεῶν.), στίχ. 310 (στίχοι 308-310)

   ἔνθ᾽ ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινός, | σμερδαλέος, τόν ῥ᾽ αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόωσδε, | βωμοῦ ὑπαΐξας πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν.

   μέγα σημάδι εφάνη εκεί, μαύρος σαν αίμα δράκος, | τέρας που έβγαλε στο φως ο ίδιος ο Κρονίδης, | από το βάθος του βωμού στον πλάτανον εχύθη.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 13 (Ν. Μάχη ἐπὶ ταῖς ναυσί.), στίχ. 505 (στίχοι 504-505)

   αἰχμὴ δ᾽ Αἰνείαο κραδαινομένη κατὰ γαίης | ᾤχετ᾽, ἐπεί ῥ᾽ ἅλιον στιβαρῆς ἀπὸ χειρὸς ὄρουσεν.

   κι έπεσε τινακτά στην γην η λόγχη του Αινείου | ανώφελ᾽ αφού πέταξεν απ᾽ το βαρύ του χέρι

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 437 (437-438)

   ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀπὸ μεγάλου πέτρη πρηῶνος ὀρούσῃ, | μακρὰ δ᾽ ἐπιθρώσκουσα κυλίνδεται,

   Όπως από ψηλή βουνοκορφή ορμά μια πέτρα, | κι αναπηδώντας μακριά κατρακυλά

   Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους Τύραννος, στίχ. 877 (876-877)

   ἀκρότατα γεῖσ᾽ ἀναβᾶσ᾽ | ἀπότομον ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν

   κι αν ανεβεί στην κορυφή της στέγης, | απότομα γκρεμίζεται στα βάθη της ανάγκης

   Μετάφραση (2000): Κ. Χ. Μύρης, Αθήνα: ΟΕΔΒ @greek‑language.gr

2. παλεύω εναντίον κάποιου
3. (γεν. αντικειμενική) ορμώ σε κάτι, αγωνίζομαι για κάτι
4. (+ απαρέμφατο) είμαι πρόθυμος να κάνω
5. εγείρομαι, υψώνομαι

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : αόρ. ὄρουσα
• δωρικός τύπος : μετοχή αορ. θηλυκού γένους ὀρούσαισα

Σύνθετα

• ἀνορούω
• ἀπορούω
• ἐξορούω
• εἰσανορούω
• εἰσορούω
• ἐνορούω
• ἐπορούω
• ἐσορούω
• κατορούω
• προορούω
• συνεξορούω
• συνορούω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ὀρούω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀρούω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.