ἑτοιμασία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἑτοιμασίᾱ	αἱ	ἑτοιμασίαι
γενική	τῆς	ἑτοιμασίᾱς	τῶν	ἑτοιμασιῶν
δοτική	τῇ	ἑτοιμασίᾳ	ταῖς	ἑτοιμασίαις
αιτιατική	τὴν	ἑτοιμασίᾱν	τὰς	ἑτοιμασίᾱς
κλητική ὦ!		ἑτοιμασίᾱ		ἑτοιμασίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑτοιμασίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἑτοιμασίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑτοιμασία < ἑτοιμάζω + -σία

Ουσιαστικό

ἑτοιμασία θηλυκό

1. ετοιμότητα
2. προετοιμασία, ετοιμασία

Πηγές

• ἑτοιμασία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.