ἐπιδεκτικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐπιδεκτικότης	αἱ	ἐπιδεκτικότητες
γενική	τῆς	ἐπιδεκτικότητος	τῶν	ἐπιδεκτικοτήτων
δοτική	τῇ	ἐπιδεκτικότητι	ταῖς	ἐπιδεκτικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐπιδεκτικότητα	τὰς	ἐπιδεκτικότητᾰς
κλητική ὦ!		ἐπιδεκτικότης		ἐπιδεκτικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπιδεκτικότης (μαρτυρείται από το 1833) < ελληνιστική κοινή ἐπιδεκτικός + -ότης

Ουσιαστικό

ἐπιδεκτικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η επιδεκτικότητα