ἐπιγονάτιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐπιγονάτιον	τὰ	ἐπιγονάτιᾰ
γενική	τοῦ	ἐπιγονατίου	τῶν	ἐπιγονατίων
δοτική	τῷ	ἐπιγονατίῳ	τοῖς	ἐπιγονατίοις
αιτιατική	τὸ	ἐπιγονάτιον	τὰ	ἐπιγονάτιᾰ
κλητική ὦ!		ἐπιγονάτιον		ἐπιγονάτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπιγονατίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπιγονατίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπιγονάτιον < ἐπί + (ελληνιστική κοινή) γονάτιον < αρχαία ελληνική γόνυ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵónu

Ουσιαστικό

ἐπιγονάτιον ουδέτερο

• (θρησκεία) επιγονάτιο