ἐμπνοή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐμπνοή	αἱ	ἐμπνοαί
γενική	τῆς	ἐμπνοῆς	τῶν	ἐμπνοῶν
δοτική	τῇ	ἐμπνοῇ	ταῖς	ἐμπνοαῖς
αιτιατική	τὴν	ἐμπνοήν	τὰς	ἐμπνοᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἐμπνοή		ἐμπνοαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐμπνοᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἐμπνοαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐμπνοή < αρχαία ελληνική ἐμπνέω < ἐν (ἐμ-) + πνέω

Ουσιαστικό

ἐμπνοή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) εμπνοή

Πηγές

• ἐμπνοή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.