Ἀντιοχίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀντιοχίς	αἱ	Ἀντιοχίδες
γενική	τῆς	Ἀντιοχίδος	τῶν	Ἀντιοχίδων
δοτική	τῇ	Ἀντιοχίδῐ	ταῖς	Ἀντιοχίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ἀντιοχίδᾰ	τὰς	Ἀντιοχίδᾰς
κλητική ὦ!		Ἀντιοχίς*		Ἀντιοχίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀντιοχίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀντιοχίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀντιοχίς < Ἀντίοχος ή Ἀντιόχεια + -ίς

Κύριο όνομα

Ἀντιοχίς θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. γυναικείο όνομα
2. (πατριδωνυμικό) θηλυκό του Ἀντιοχεύς

Πηγές

• Ἀντιοχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.