Ἀλαλκομενία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀλαλκομενίᾱ	αἱ	Ἀλαλκομενίαι
γενική	τῆς	Ἀλαλκομενίᾱς	τῶν	Ἀλαλκομενιῶν
δοτική	τῇ	Ἀλαλκομενίᾳ	ταῖς	Ἀλαλκομενίαις
αιτιατική	τὴν	Ἀλαλκομενίᾱν	τὰς	Ἀλαλκομενίᾱς
κλητική ὦ!		Ἀλαλκομενίᾱ		Ἀλαλκομενίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀλαλκομενίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀλαλκομενίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀλαλκομενία < Ἀλαλκομένης

Κύριο όνομα

Ἀλαλκομενία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) γυναικείο όνομα

Πηγές

• Ἀλαλκομενία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.