ἀρχιερωσύνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀρχιερωσύνη	αἱ	ἀρχιερωσύναι
γενική	τῆς	ἀρχιερωσύνης	τῶν	ἀρχιερωσυνῶν
δοτική	τῇ	ἀρχιερωσύνῃ	ταῖς	ἀρχιερωσύναις
αιτιατική	τὴν	ἀρχιερωσύνην	τὰς	ἀρχιερωσύνᾱς
κλητική ὦ!		ἀρχιερωσύνη		ἀρχιερωσύναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρχιερωσύνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρχιερωσύναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρχιερωσύνη (ελληνιστική κοινή) < στη σημασία ἀρχιερεύς, σχηματισμός με ἀρχ- + ἱερωσύνη (< ἱερo- με ωμέγα επειδή προηγείται βραχεία συλλαβή, + -σύνη)

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: Γράφτηκε με ορθογραφική απλοποίηση αρχιεροσύνη, ήδη στα μεσαιωνικά ελληνικά (ἀρχιεροσύνη).

Ουσιαστικό

ἀρχιερωσύνη, -ης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (θρησκεία) το αξίωμα του αρχιερέα, η αρχιεροσύνη

Πηγές

• ἀρχιερωσύνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀρχιερωσύνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.