ἀρχίκλωψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀρχικλωπ-
ονομαστική	ὁ	ἀρχίκλωψ	οἱ	ἀρχίκλωπες
γενική	τοῦ	ἀρχίκλωπος	τῶν	ἀρχικλώπων
δοτική	τῷ	ἀρχίκλωπῐ	τοῖς	ἀρχίκλωψῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀρχίκλωπᾰ	τοὺς	ἀρχίκλωπᾰς
κλητική ὦ!		ἀρχίκλωψ		ἀρχίκλωπες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρχίκλωπε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρχικλώποιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώνωψ' όπως «κώνωψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρχίκλωψ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀρχί- + κλώψ

Ουσιαστικό

ἀρχίκλωψ

• (ελληνιστική κοινή) ο αρχικλέφταρος, ο πιο μεγάλος κλέφτης

Πηγές

• ἀρχίκλωψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.