ἀρτηρία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀρτηρίᾱ	αἱ	ἀρτηρίαι
γενική	τῆς	ἀρτηρίᾱς	τῶν	ἀρτηριῶν
δοτική	τῇ	ἀρτηρίᾳ	ταῖς	ἀρτηρίαις
αιτιατική	τὴν	ἀρτηρίᾱν	τὰς	ἀρτηρίᾱς
κλητική ὦ!		ἀρτηρίᾱ		ἀρτηρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρτηρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρτηρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρτηρία < ἀϜερτηρία < ἀρτῶ (: κρεμώ)

Κατά άλλους: Αρτηρία<αήρ(αέρας)+τηρώ (προσέχω,φέρω)= φέρει αέρα (οξυγόνο) στο σώμα

Ουσιαστικό

ἀρτηρία θηλυκό

1. η αρτηρία

   ἔστι γὰρ καὶ διὰ τῆς ἀρτηρίας ἐκ τῶν στηθῶν ἀναπνοὴ καὶ ἡ διὰ τῶν μυκτήρων (Αριστοτέλης, Περὶ ἀναπνοῆς)