ἀντηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀντηρίς	αἱ	ἀντηρίδες
γενική	τῆς	ἀντηρίδος	τῶν	ἀντηρίδων
δοτική	τῇ	ἀντηρίδῐ	ταῖς	ἀντηρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀντηρίδᾰ	τὰς	ἀντηρίδᾰς
κλητική ὦ!		ἀντηρίς*		ἀντηρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀντηρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀντηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀντηρίς < < ἀντί + ἐρείδω

Ουσιαστικό

ἀντηρίς θηλυκό

• αντηρίδα, αντιστήριγμα

Πηγές

• ἀντηρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.