ἀγόρασμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀγόρασμᾰ	τὰ	ἀγοράσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἀγοράσμᾰτος	τῶν	ἀγορασμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἀγοράσμᾰτῐ	τοῖς	ἀγοράσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἀγόρασμᾰ	τὰ	ἀγοράσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἀγόρασμᾰ		ἀγοράσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγοράσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγορασμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγόρασμα < ἀγοράζω, ἀγορασ- + -μα

Ουσιαστικό

ἀγόρασμα

• το εμπόρευμα

Πηγές

• ἀγόρασμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀγόρασμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.