φρικίασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φρῑκιᾱσῐ-, φρῑκιᾱσε-
ονομαστική	ἡ	φρικίασῐς	αἱ	φρικιάσεις
γενική	τῆς	φρικιάσεως	τῶν	φρικιάσεων
δοτική	τῇ	φρικιάσει	ταῖς	φρικιάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φρικίασῐν	τὰς	φρικιάσεις
κλητική ὦ!		φρικίασῐ		φρικιάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φρικιάσει
γεν-δοτ	τοῖν		φρικιασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρικίασις < φρικιά(ω) / φρικιῶ + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: φρικίαση

Ουσιαστικό

φρικίασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• ρίγος, ανατριχίλα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φρίξ

Πηγές

• φρικίασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.