φαγᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	φαγᾶς
γενική	τοῦ	φαγᾶ
δοτική	τῷ	φαγᾷ
αιτιατική	τὸν	φαγᾶν
κλητική ὦ!		φαγᾶ
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'Μηνᾶς' όπως «Μηνᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαγᾶς < φαγεῖν

Ουσιαστικό

φαγᾶς αρσενικό

• ο φαγάς, ο λαίμαργος

Σύνθετα

• καταφαγᾶς / κατωφαγᾶς

Συγγενικά

• φαγεδών
• φαγέδαινα
• φαγῖλος