τριαδικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τριαδικότης	αἱ	τριαδικότητες
γενική	τῆς	τριαδικότητος	τῶν	τριαδικοτήτων
δοτική	τῇ	τριαδικότητι	ταῖς	τριαδικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	τριαδικότητα	τὰς	τριαδικότητας
κλητική ὦ!		τριαδικότης		τριαδικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριαδικότης (μαρτυρείται από το 1887) < τριαδικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

τριαδικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η τριαδικότητα