τραυλότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τραυλότης	αἱ	τραυλότητες
γενική	τῆς	τραυλότητος	τῶν	τραυλοτήτων
δοτική	τῇ	τραυλότητῐ	ταῖς	τραυλότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τραυλότητᾰ	τὰς	τραυλότητᾰς
κλητική ὦ!		τραυλότης		τραυλότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τραυλότητε
γεν-δοτ	τοῖν		τραυλοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τραυλότης < τραυλό(ς) + -της

Ουσιαστικό

τραυλότης, -ητος θηλυκό

• τραυλότητα

Πηγές

• τραυλότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τραυλότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.