τορευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τορευτής	οι	τορευτές
γενική	του	τορευτή	των	τορευτών
αιτιατική	τον	τορευτή	τους	τορευτές
κλητική		τορευτή		τορευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τορευτής < ελληνιστική κοινή τορευτής < αρχαία ελληνική τορεύω

Ουσιαστικό

τορευτής αρσενικό

• τεχνίτης που τορεύει

Μεταφράσεις

    τορευτής

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τορευτής

• γενική ενικού του τορευτή