τολμηρότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τολμηρότης	αἱ	τολμηρότητες
γενική	τῆς	τολμηρότητος	τῶν	τολμηροτήτων
δοτική	τῇ	τολμηρότητι	ταῖς	τολμηρότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	τολμηρότητα	τὰς	τολμηρότητας
κλητική ὦ!		τολμηρότης		τολμηρότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τολμηρότης (μαρτυρείται από το 1898) < τολμηρ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

τολμηρότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η τολμηρότητα