τετράργυρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τετράργυρος	οι	τετράργυροι
γενική	του	τετράργυρου & τετραργύρου	των	τετράργυρων & τετραργύρων
αιτιατική	τον	τετράργυρο	τους	τετράργυρους & τετραργύρους
κλητική		τετράργυρε		τετράργυροι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τετράργυρος < τετρ- + άργυρος

Ουσιαστικό

τετράργυρος αρσενικό

• (χημεία) ομάδα τεσσάρων ατόμων αργύρου από την οποία και λαμβάνεται ως πρώτο ή δεύτερο προσδιοριστικό όνομα μια χημική ένω

  τετραοξείδιο του τετραργύρου

Μεταφράσεις

    τετράργυρος