συνολοκλήρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνολοκλήρωση	οι	συνολοκληρώσεις
γενική	της	συνολοκλήρωσης*	των	συνολοκληρώσεων
αιτιατική	τη	συνολοκλήρωση	τις	συνολοκληρώσεις
κλητική		συνολοκλήρωση		συνολοκληρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνολοκληρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνολοκλήρωση < συν- + ολοκλήρωση

Ουσιαστικό

συνολοκλήρωση θηλυκό

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Μεταφράσεις

    συνολοκλήρωση