συνδιακονητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνδιακονητής	οι	συνδιακονητές
γενική	του	συνδιακονητή	των	συνδιακονητών
αιτιατική	τον	συνδιακονητή	τους	συνδιακονητές
κλητική		συνδιακονητή		συνδιακονητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνδιακονητής < συν- + διακονητής

Ουσιαστικό

συνδιακονητής αρσενικό

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Μεταφράσεις

    συνδιακονητής