συγκυριότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συγκυριότης	αἱ	συγκυριότητες
γενική	τῆς	συγκυριότητος	τῶν	συγκυριοτήτων
δοτική	τῇ	συγκυριότητι	ταῖς	συγκυριότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	συγκυριότητα	τὰς	συγκυριότητᾰς
κλητική ὦ!		συγκυριότης		συγκυριότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκυριότης (μαρτυρείται από το 1838) < → και δείτε τη λέξη συγκυριότητα

Ουσιαστικό

συγκυριότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η συγκυριότητα