στρατολάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στρατολάτης	οι	στρατολάτες
γενική	του	στρατολάτη	των	στρατολατών
αιτιατική	τον	στρατολάτη	τους	στρατολάτες
κλητική		στρατολάτη		στρατολάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στρατολάτης < μεσαιωνική ελληνική στρατολάτης < στρατο- + -λάτης

Ουσιαστικό

στρατολάτης αρσενικό

• στρατοκόπος, οδοιπόρος, διαβάτης

  ※  Ο στρατολάτης που με τη βέργα του μετρά το βάθος ενός ποταμού που θέλει να περάσει (Νικόλαος Παναγιωτάκης, Στέφανος Κακλαμάνης, Γιάννης Μαυρομάτης, Κρητική αναγέννηση, 2002, εκδ. Στιγμή σελ. 294)

  ※  Μην είδατε την πέρδικα και την σπιτονοικοκυρά μου / Ξένος διαβάτης και στρατολάτης / ήρθε και πήρε τη πέρδικά σου / και τη σπιτονοικοκυρά σου (Μιχαήλ Λελέκος, Δημοτική Ανθολογία, Αθήνα, 1868, σελ. 144 [1])

Μεταφράσεις

    στρατολάτης