στιβαρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στιβαρότης	αἱ	στιβαρότητες
γενική	τῆς	στιβαρότητος	τῶν	στιβαροτήτων
δοτική	τῇ	στιβαρότητῐ	ταῖς	στιβαρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	στιβαρότητᾰ	τὰς	στιβαρότητᾰς
κλητική ὦ!		στιβαρότης		στιβαρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στιβαρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		στιβαροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιβαρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική στιβαρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

στιβαρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• στιβαρότητα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στείβω

Πηγές

• στιβαρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.