ρόχθος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ρόχθος	οι	ρόχθοι
γενική	του	ρόχθου	των	ρόχθων
αιτιατική	τον	ρόχθο	τους	ρόχθους
κλητική		ρόχθε		ρόχθοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρόχθος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ῥόχθος

Ουσιαστικό

ρόχθος αρσενικό

• (λόγιο) ο θορυβώδης ήχος των κυμάτων της θάλασσας ή καταρράκτη

  ※  19ος/20ος αιώνας, ⌘ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Στὸ Χριστὸ στὸ Κάστρο, (1892) @papadiamantis.net, (Στό Χριστό, στό Κάστρο στη Βικιθήκη)

  Ἡ θάλασσα ἔφρισσεν ὑπὸ τὴν πνοὴν τοῦ βορρᾶ, καὶ ἠκούοντο τὰ κύματα πλήττοντα μετὰ ρόχθου τὴν ἀκτήν, εἰς ἣν μελαγχολικῶς ἀπήντα ὁ φλοῖσβος τοῦ ὕδατος περὶ τὴν πρῷραν τῆς μεγάλης καὶ δυνατῆς βάρκας.

  ※  19ος/20ος αιώνας, ⌘ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ἡ Φαρμακολύτρια, (1900) @papadiamantis.net, (Ἡ Φαρμακολύτρια στη Βικιθήκη)

  Ἡ σελήνη δὲν εἶχεν ἀνατείλει ἀκόμη, ἐπειδὴ ἦτο δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας μετὰ τὴν πανσέληνον. Μέσα εἰς τὸ ρέμα, βαθιὰ κάτω, ἀντήχει ὁ ρόχθος τοῦ χειμάρρου, τοῦ σχηματιζομένου ἀπὸ τὰς χιόνας τὰς λυομένας. Καὶ εἷς ὑψηλὸς μαῦρος βράχος ἵστατο ἀπέναντί μου, μυστηριώδης εἰς τὸ σκότος.

  ※  Το ρυθμικό τραγουδιστό πρόσταγμα με το ρόχθο των κουπιών του ξανασυννέφιασε την ψυχή. (Βασίλης Ρώτας Η κόρη με τα κόκκινα [διήγημα], 1928)

Μεταφράσεις

    ρόχθος

γαλλικά : bruit (fr) des vagues (fr), grondement (fr) du torrent (fr),

Πηγές

• ρόχθος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ρόχθος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)