πότις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πότις	αἱ	πότιδες
γενική	τῆς	πότιδος	τῶν	ποτίδων
δοτική	τῇ	πότιδῐ	ταῖς	πότισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πότιν	τὰς	πότιδᾰς
κλητική ὦ!		πότι		πότιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πότιδε
γεν-δοτ	τοῖν		ποτίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πότις < πότ(ης) + κατάληξη θηλυκού -ις

Ουσιαστικό

πότις, -ιδος θηλυκό

• θηλυκό του πότης

Πηγές

• πότις, πότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.