πυθμήν

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πυθμήν	οἱ	πυθμένες
γενική	τοῦ	πυθμένος	τῶν	πυθμένων
δοτική	τῷ	πυθμένῐ	τοῖς	πυθμέσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πυθμένᾰ	τοὺς	πυθμένᾰς
κλητική ὦ!		πυθμήν		πυθμένες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυθμένε
γεν-δοτ	τοῖν		πυθμένοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ποιμήν' όπως «ποιμήν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυθμήν < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πυθμήν, -ένος αρσενικό

1. πυθμένας
2. (Χρειάζεται επεξεργασία)

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πυθμήν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυθμήν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.