προστῷον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προστῷον	τὰ	προστῷᾰ
γενική	τοῦ	προστῴου	τῶν	προστῴων
δοτική	τῷ	προστῴῳ	τοῖς	προστῴοις
αιτιατική	τὸ	προστῷον	τὰ	προστῷᾰ
κλητική ὦ!		προστῷον		προστῷᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προστῴω
γεν-δοτ	τοῖν		προστῴοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προστῷον < προΐσταμαι < προ- + ἵσταμαι • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

προστῷον

• (αρχιτεκτονική) το μέρος ενός οικοδομήματος μπροστά από στοά

  ※  ἐπειδὴ δὲ εἰσήλθομεν, κατελάβομεν Πρωταγόραν ἐν τῷ προστῴῳ περιπατοῦντα (Πλάτων, Πρωταγόρας, 314e)

Πηγές

• προστῷον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προστῷον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.