προσάραξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προσάραξῐς	αἱ	προσαράξεις
γενική	τῆς	προσαράξεως	τῶν	προσαράξεων
δοτική	τῇ	προσαράξει	ταῖς	προσαράξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προσάραξῐν	τὰς	προσαράξεις
κλητική ὦ!		προσάραξῐ		προσαράξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσαράξει
γεν-δοτ	τοῖν		προσαραξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσάραξις < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: προσάραξη (με διαφορετική σημασία)

Ουσιαστικό

προσάραξις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• χτύπημα πάνω σε κάτι

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• προσάραξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.