προκατήχησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προκατήχησῐς	αἱ	προκατηχήσεις
γενική	τῆς	προκατηχήσεως	τῶν	προκατηχήσεων
δοτική	τῇ	προκατηχήσει	ταῖς	προκατηχήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προκατήχησῐν	τὰς	προκατηχήσεις
κλητική ὦ!		προκατήχησῐ		προκατηχήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προκατηχήσει
γεν-δοτ	τοῖν		προκατηχησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προκατήχησις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

προκατήχησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• προκατήχηση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• προκατήχησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.